Η μορφή μιας διάλεξης με σκοπό να δείξει έναν άλλο τρόπο ή να εφεύρει ένα άλλο εργαλείο ώστε να δούμε, να διαβάσουμε την πόλη που λέγεται Αθήνα, μοιάζει με μία κατασκευή που υπάρχει και στέκεται μπροστά μας.Μοιάζει ίσως με μια πόλη, που σε κάθε γωνιά της βλέπεις να εκτυλίσσονται διαφορετικές ιστορίες που εν τέλει στο σύνολό τους δομούν την γενικότερη εικόνα μας για την πόλη και τι σημαίνει αυτή για εμάς.Η πόλη φτιάχτηκε για τους κατοίκους της και εμείς πως θα μπορούσαμε να λείπουμε απο αυτήν?
Αυτή θα μπορούσε να είναι η Αθήνα εικονογραφημένη πάνω στο χαρτί, όπως την είδαμε μέσα απο τα κόμικ αλλά και όπως τη βλέπουμε μέσα στο καρέ δίπλα μας,σαν ήρωες ενός άλλου κόμικ που αφηγείται μια ιστορία ενώ ταυτόχρονα συνομιλεί με το περιβάλλον που το δημιούργησε αλλά και με τα προσωπικά ερωτήματα που θέτουν τα βιώματα των δημιουργών.
"Ο Μπάτμαν δεν θα μπορούσε να είναι ο Μπάτμαν χωρίς τα σκοτεινά σοκάκια και την ανήσυχη κορυφογραμμή της Γκόθαμ Σίτυ, με τον ίδιο τρόπο που η Γκόθαμ δεν θα μπορούσε να έχει κάποιον άλλο για προστάτη."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου